U rasponu od Nečiste krvi Borisava Stankovića i Bespuća Veljka Milićevića do Romana o Londonu Miloša Crnjanskog i Omerpaše Latasa Ive Andrića, knjiga Predraga Petrovića opcrtava poetičke vidike srpskog romana u dvadesetom veku. Dok je na početku stoleća fokusiran na intimu usamljenog pojedinca koji oseća frojdovsku nelagodnost u kulturi, u godinama nakon Velikog rata roman svoju poetiku uspostavlja u kontekstu istorijskog sloma vrednosti. U drugoj polovini veka modernistički junaci suočavaju se s političkim i ideološkim izazovima, preispitujući izražajne mogućnosti i humanističku snagu književne reči u totalitarnom društvu.
U komparativnim analizama Predrag Petrović prati kako romani Miloša Crnjanskog vode dijalog sa ruskom a Rastka Petrovića s američkom kulturom. Odnos romana i filma još jedna je značajna tema ove knjige u delu posvećenom poetici crnog talasa.
Prateći linije kontinuiteta u modernom romanu ova knjiga posebno naglašava dve: oblikovanje slike sveta kao pozornice – u ostvarenjima Andrića i Crnjanskog – i formiranje žanra kratkog romana – od Bespuća i Dnevnika o Čarnojeviću do Kišove Mansarde i Selimovićevih Tišina .