Pogledi Ivana V. Lalića usmereni na američku i englesku književnost, njegovi prevodi Eliota i Vitmena, antologije američke poezije i nasuprot njega Simićevi pogledi usmereni na Beograd, koji je napustio kao dečak i otisnuo se u Ameriku, otkrivaju nam u ovoj prepisci krajem šezdesetih, pa i sve do kraja veka neku drugu, pesničku sliku Beograda i Amerike. Ti pogledi usmereni na drugu stranu okeana obojici donose nova, otkrivalačka iskustva, naslućenog, ali nedovoljno poznatog ili zaboravljenog sveta. Kroz pesnički i prevodilački rad Simić i Lalić postaju saradnici i prijatelji. Tako njihove epistole, gotovo već zaboravljen oblik komunikacije, postaju mesto za konsultacije tokom prevođenja srpskih pesnika na engleski i obrnuto, razmena informacija o tekućim književnim tokovima i prijateljsko ćaskanje sa onim drugim „preko bare”.