Pisane najvećim delom u Parizu 1916-1919. a objavljene u Beogradu 1920. odnosno 1926. godine, Ujevićeve zbirke Lelek sebra i Kolajna brzo su i u srpskoj i u hrvatskoj javnosti primljene kao delo velikog pesnika. Ova knjiga donosi veoma širok izbor iz obeju zbirki u njihovom izvornom, ekavskom obliku, uz obimnu studiju Leona Kojena, koja pokazuje da je Ujevićevo opredeljenje za ekavicu u Leleku sebra i Kolajni bilo stvar estetičkog izbora a ne, kako se često tvrdilo, samo izraz političkog i kulturnog jugoslovenstva mladog Ujevića. Tekst pesama je kritički priređen, prvi put uz korišćenje rukopisa Leleka sebra sačuvanog u zaostavštini Ujevićevog beogradskog izdavača S. B. Cvijanovića.