Sedam lirskih krugova

Po sažetom, misaono dubokom i zagonetnom lirskom iskazu, Momčilo Nastasijević neponovljiv je lirski glas u srpskom pesništvu. Savlađujući opiranje svakodnevnog jezika i nemilost neizrecivosti, on je iznalazio u rečima njihova iskonski živa jezgra i unutrašnja sazvežđa u kojima su u nesvakidašnjem sjaju mogli da se otvore složeni i istančani lirski sadržaji. Pažljivo priređenom tekstu pesnikove jedine zbirke stihova (Pet lirskih krugova, 1932) i dvaju posthumno objavljenih ciklusa („Magnovenja” i „Odjeci”) Milosav Tešić je dodao obimnu studiju o Nastasijevićevoj poeziji i dosad najpotpuniji rečnik njegovog za prosečnog čitaoca ponegde nepristupačnog jezika.