Sonetna knjiga

Sonetna knjiga Saše Jeftića je precizni autoportret Grada, kao reprezenta nagomilanih sudbina, istrošenih urbanih mitova, neupotrebljenih simbola na početku novoga veka. Knjiga soneta je vizit-karta jedne nove imaginacije, desakralizovan projekat nove utopije.Ishodište nove eshatologije. Sonetna knjiga nije isto što i knjiga soneta. Sonetna knjigaSaše Jeftića jegeometrijska mapa jedne imaginarne sonetne države. Ova je knjiga/država sačinjena od četiri odeljka/regije,koje podražavaju strofe soneta kao pesničkog oblika. Prva dva odeljka sačinjena su od četiri soneta, druga dva od po tri. Još više, svaki sonet je sačinjen od po onoliko reči koliko sonetna strofa podrazumeva. Dakle, katreni su dosledno i geometrijski precizno sačinjeni od po četiri reči, terceti od po tri. Svaki stih je zaokružena rečenica, iskaz koji se završava tačkom. Osnovna ritmička jedinica nije stopa, niti slog, niti je u osnovi Jeftićevog pevanjaprozodija. Osnovna versifikacijska jedinica ove poezije je reč. (…) Kada lirski subjekat sebe naziva „nigdenikovićem“, znači li to da se on odriče svakog poseda, identiteta, nasleđa? Kada lirski subjekat kaže da nije od „ića“ i „kolenovića“, znači li to da je on bez porekla? Ili je pak njegovo poreklo u njegovoj revolucionarnoj veri, ideji koja odriče mogućnost svakog posedovanja? Koliko je smišljeno obezličavanje lirskog subjekta istovremeno pronalaženje novog identiteta u ideji? Kako se u lirskom subjektu prelamaju tragični sukob i sudar istorije i identiteta?