Vremenski od VII veka do nekog budućeg doba, geografski od Antiohije, Samarkanda, Persije, Bagdada, Vizantije, Rima, Kijeva, Jerusalima, Mongolije, Konstantinopolja, ovo pripovedanje, čiji je tekst višeslojan,odvija se u lukovima i na potpornjima na kojima i pod kojimanajposle iskrsava veliki most koji bi da združi zemaljsko s nebeskim. To pri povedanje je često poetsko slikanje, ono je i poetsko i filozofskobogoslovlje u svetu patnje, stradanja, ali i čudesnih, neobjašnjivihdogađaja, koji se odigravaju u ponornom, nevidljivom toku istorije. No, uvek je to u funkciji dočaravanja putovanja koje bi na kraju da bude„setni spev života“, a čiji će tajni stub istine, stožer knjige, biti Hristos, jamac svih ikona, od slikanih do praznih, svih snova koje bi trebalo da nas uvedu u poslednju tajnu. Jovica Aćin