Ciklus od četiri pripovetke Nenada Petrovića, Gog i Magog, mogao bi se u najkraćem označiti kao priča o „Francuskoj 7“. Znamenito mesto beogradske intelektualno-boemske topografije autora neobično asocira na „Gribojedovski dom“, odn. zgradu Udruženja proleterskih pisaca kod Bulgakova. Stoga on na više mesta referiše na roman Majstor i Margarita.
Prva pripovetka počinje godinom 1908. i Aneksijom Bosne i Hercegovine, demonstracijama i bojkotom robe iz susedne Monarhije. Potom sledi poglavlje o julskoj krizi 1914. godine, odnosno o danu proglašenja opšte mobilizacije u Srbiji.
Druga pripovest prebacuje čitaoca u kasne osamdesete godine prošlog stoleća, gde pratimo jedan dan života Konstantina Porfirogenita, znamenitog pesnika i saradnika Državne bezbednosti. To je vreme krupnih političkih potresa u Srbiji i Jugoslaviji, a kroz sećanje glavnog lika i njegove razgovore otkriva se jedan društveni milje, jedan mentalitet („Krug dvojke“) i određena politika koja od tada postaje dominantna. Na duhovit i satirično opori način autor opisuje ambijent „Francuske 7“, Klub književnika, „podrumsku atmosferu“ i duhove koji tamo vladaju. Štivo provodi čitaoca kroz topografiju Beograda osamdesetih, sa ulicama i mestima od kojih neka više ne postoje ili su promenila izgled.
Treća priča prebacuje nas u ambijent kućne proslave književnog jubileja Konstantina Porfirogenita i upoznaje nas sa njegovim zvanicama. Konačno, poslednja, četvrta, vraća nas u podrum Kluba književnika u svojevrsne bahanalije.
