Knjiga „Obdukcija“ Dragog Bugarčića je roman tamne, introspektivne atmosfere, u kojem autor koristi motiv obdukcije kao simbolički okvir za seciranje ljudskih slabosti, iluzija i promašaja. Radnja se odvija u zatvorenom, teskobnom okruženju gde se susreću ljudi čije priče otkrivaju krhkost ljudske psihe i nemoć pred sudbinom.
Pripovedanje je vođeno iz perspektive naratora koji, poput patologa, “rasparčava” događaje, odnose i sećanja, tražeći skrivene uzroke životnih lomova. Likovi su često zarobljeni u svojim opsesijama i nesposobni da izađu iz začaranih krugova, a njihovi postupci i misli odražavaju egzistencijalnu anksioznost i osećaj otuđenosti.
Bugarčićev jezik je gust, slikovit i prepun metafora, s naglaskom na detalje koji grade atmosferu neizvesnosti i nelagode. Fizički čin obdukcije u romanu postaje alegorija za analizu istine – bilo da je reč o ličnim zabludama, međuljudskim odnosima ili širem društvenom kontekstu.
U osnovi, „Obdukcija“ je mračna, filozofska studija o čoveku, koja spaja psihološki realizam i simbolički izraz, pokazujući kako razotkrivanje istine često vodi ka još dubljim pitanjima, umesto konačnim odgovorima.
