Crna Gora, Bosna, Hercegovina

U drugoj polovini XIX veka južnoslovenske zemlje postaju nanovo zanimljive zapadnoevropljanima. To je vreme neposredno posle hercegovačkog ustanka i borbi Srbije za teritorijalna proširenja. Tada su nastali i putopisi o Bosni i Hercegovini koji su već prevedeni kod nas. U biblioteci Etnografskog muzeja u Beogradu pronađen je originalni primerak izdanja ove knjige iz 1897. godine. Autori su opisali svoje putovanje kroz Istru, Kvarner i Dalmaciju. Preko Trsta i Fažane, Cresa, Rjeke, Paga, oni se spuštaju u Dalmalciju i obilaze sve dalmatinske gradove od Zadra do Dubrovnika. Dva francuska istraživača i putopisca koji su ovu knjigu ilustrovali sa preko 200 crteža, zatim produžavaju za Boku Kotorsku i Crnu Goru. Preko Cavtata i Kotora stižu do Njeguša, Žabljaka, Ostroga i Nikšića. Gostoprimstvo Crnogoraca i kralja Nikole je razlog da na početku knjige izraze svoju zahvalnost. U nameri da što više vide Avelo i Nezjer prolaze preko Avtovca i Mostara celu Hercegovinu, a zatim se spuštaju u Sarajevo, Jajce, Maglaj i Zvornik, sa namerom da se preko Siska i Zagreba vrate kući. Brojni su opisi običaja stanovništva, odevanja, načina ishrane, društvene i plemenske organizacije. Iz knjige saznajemo i podatke o njihovim vođama, liderima, susretu različitih vera i njihovom međusobnom životu.