Rođena u Subotici 1947. godine, Marija Šimoković diplomirala je filozofiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Knjige pesama: Sam čovek, Osvit, Subotica (1972), Iščekujući Jonu, Osvit, Subotica (1976), Ne boj se, tu sam, Minerva, Subotica/Beograd (1980), Majstor žudnje, Minerva, Subotica (1983), Nebeski bicikl, Nolit, Beograd (1987), S/laganje vremena, Prosveta, Beograd (1992), Poljubac Gustava Klimta, izabrane i nove pesme (priredio Bogdan A. Popović), Prosveta, Beograd (1993), Mariatheresiopolis, dvojezično izdanje sa I. B. Fokijem, BIM-BAM, Totovo Selo (1996), Međurečje (Panonski kvintet), Stubovi kulture, Beograd (1998), Kinovar, Narodna knjiga, Beograd (2007), Kutija od peska, izabrane i nove pesme (priredio Vasa Pavković), Prometej, Novi Sad (2011), Čuvari privida, Medijska knjižara „Krug”, Beograd (2012), Dnevnik razdaljine, Medijska knjižara „Krug”, Beograd (2014). Knjige proze: Scenografija za vetar, Plavi jahač, Beograd (2002, 2003), Velosiped gospodina Vermeša, Dereta, Beograd (2010). Nagrade: Prva nagrada na Jugoslovenskom festivalu poezije mladih, Vrbas (1974); Nagrada za knjigu godine Društva književnika Vojvodine (1987); nagrada za stvaralaštvo dr Ferenc Bodrogvari (1988. i 1992), nagrada Branko Miljković (2007), Nagrada subotičke Gradske biblioteke za najbolju zavičajnu knjigu (2009), Zmajeva nagrada (2012), Nagrada Stevan Pešić (2015). Pesme Marije Šimoković uvrštene su u nekoliko antologija savremene poezije i prevedene na nekoliko jezika. Gete nas je na vreme upozorio da je poezija namenjena čulima koja su spremna da je prime. To važi i za ovaj oratorijum Marije Šimoković. Samo napred! Milan Vlajčić Ne izražavajući samo svoj pesnički svet, već nastojeći da pokaže proces njegove geneze, Marija Šimoković zasniva knjigu Pozajmljena svetlost na razgovoru svog lirskog subjekta sa Sezanom, u kojem učestvuju i drugi akteri bitni za konstituisanje subjektovog krhkog identiteta: Tagore, zaleđeno jezero, prolaznik, biciklista, Hiron, lovac. Bojan Jovanović Marija Šimoković je, ukratko, s Pozajmljenom svetlošću, šamanka poezije. Dok čitamo, samo putem odsjaja prepoznajući stvari, nećemo odoleti unutrašnjoj radosti, neprestano se bogateći neočekivanim vizijama. Jovica Aćin