Knjiga koja je pred čitaocima jeste etnomuzikološki promišljena i uređena zbirka preskriptivnih melodija koje su rukom zapisane za potrebe muziciranja pred publikom u salonskom kontekstu početkom XX veka u Beogradu. Ona sadrži u prvom delu studiju o gradskoj narodnoj muzici u Srbiji početkom dvadesetog veka, s posebnim osvrtom na do sada neistraženu instrumentalnu praksu, potkrepljenim komentarima pojedinih numera iz zbirke. Kao izuzetno svedočanstvo o živo izvođenim delima i gradskoj narodnoj muzici početkom XX veka u Beogradu izdvaja se rukopisna zbirka Jovana Frajta, koja je u skladu s načelima uredničke klasifikacije (o kojoj će više reči biti u nastavku Predgovora) data u drugom delu knjige.
Jovan (Jan) Frajt (Plzen, 1882 – Beograd, 1938) bio je muzičar češkog porekla, a današnja saznanja o njemu postoje u sistematizovanom obliku najviše zaslugom njegove naslednice, muzikologinje Hristine Medić (Медић 2014a, Медић 2014b, Медић 2015, Медић 2017).
